Zmiany zwyrodnieniowe stawu kolanowego

Zwyrodnienie stawu kolanowego przydarza się bardzo często. Występuje z niemal taką samą częstotliwością, co zwyrodnienie stawów kręgosłupa. Najczęściej rozwija się u osób między 30 a 50 rokiem życia. Choroba może dotyczyć konkretnej części stawu lub całego stawu. Wówczas mówimy o chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego kompletnej. W leczeniu zachowawczym zaleca się regularną, umiarkowaną aktywność fizyczną. Dodatkowo stosuje się leczenie farmakologiczne w postaci leków przeciwbólowych i przeciwzapalnych.

Niekiedy konieczne jest noszenie obuwia ortopedycznego. W wielu przypadkach konieczne okazują się zabiegi operacyjne. Najczęściej jest to artroskopia. Czasem jedynym ratunkiem dla chorego jest wszczepienie endoprotezy. W chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego bardzo przydatne okazują się zabiegi fizjoterapeutyczne. Bolesność można zlikwidować za pomocą elektroterapii, ze szczególnym uwzględnieniem galwanizacji. Pomocne może się także okazać pocieranie poprzeczne mięśni czy zabiegi ciepłem.

W niektórych przypadkach skuteczna okazuje się terapia manualna oraz kąpiel ruchowa. Celem fizjoterapii jest również zachowanie ruchomości. Odbywa się to poprzez wykonywanie ruchów czynno-biernych. Istotne jest także zachowanie siły. Można to osiągnąć dzięki statycznej pracy mięśni. Zaleca się, żeby podobne zabiegi zastosować także w przypadku sąsiednich stawów. Dodatkowo chory może korzystać z środków pomocniczych, takich jak kule czy wkładki do obuwia.